Ve Enes dedi ki: el-Abbâs, Peygamber’e: Bu maldan bana da ver. Çünkü ben kendim için de, Akîl için de fidye vermiştim, dedi.
Buhârî şöyle dedi: Alî ibn Ebî Tâlib’in de, kardeşi Akîl’den ve amcası Abbâs’tan elde etmiş olduğu bu ganimetin içinde bir nasibi vardı.
2578 Enes (radıyallahü anh) şöyle tahdîs etmiştir: Ensâr’dan bir takım kimseler Rasûlüllah’tan izin istediler ve: Bize izin ver de kız kardeşimizin oğlu Abbâs lehine, kendini esirlikten kurtaracak olan fidyesini ona terk edelim, dediler. Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): “Onun fidyesinden bir tek dirhemi de terk etmeyeceksiniz” buyurdu.
