İbn Abbâs, Ebû Saîd el-Hudrî, Esved ibn Yezîd, Hasen el-Basrî selemin muayyen bir müddete mahsûs olmasına kaaildirler. İbn Omer de: Salâhı belirmemiş ekinde (olmadıkça) bilinen bir fiatla sıfatlanmış hububatta, bilinen bir müddete kadar selem yapmakta be’s yoktur, demiştir ,
2297 İbn Abbâs radıyallahü anhüma şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Medine’ye geldi. Medîneliler meyveler hususunda iki ve üç sene va’deli selem yapıyorlardı. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onlara: “Meyveler hususunda bilinen ölçekte, bilinen va’deye kadar olmak üzere selem akdi yapınız” buyurdu.
