1702 Salim şöyle demiştir: Abdullah ibn Umer (radıyallahü anh) kendi ailesinin zaîf kişilerini önden gönderir idi de, onlar geceleyin Müzdelife’de el-Meş’aru’l-Harâm’ın yanında vakfe yaparlar, Azız ve Celîl olan Allah’ı hatırlarına gelen zikirlerle zikrederler, duâ ederler. Sonra imâmın Minâ’da vakfe yapmasından evvel ve Minâ’ya hareketinden önce, Minâ’ya dönerlerdi. Artık onlardan kimi Minâ’ya sabah namazı vaktinde gelir, kimi de bundan sonra gelirdi. Minâ’ya geldikleri zaman Akabe cemresine taşları atarlardı. İbnu Umer: Rasûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) bu zaîf kimseler hakkında böyle yapmalarına ruhsat verdi der idi .
