1256 Bize Şu’be tahdîs edip şöyle dedi: Ben Muhammed ibnu’l-Münkedir’den işittim; o şöyle dedi: Ben Câbir ibn Abdillah (radıyallahü anh)’ten işittim; o şöyle dedi: Bâbam (Uhud’da) şehîd edildiği zaman, ben ağlayarak yüzünden elbisesini açmaya başladım. Oradakiler beni ağlamaktan nehyediyorlardı. Halbuki Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) beni nehyetmiyordu. Halam Fâtıma da ağlamaya başladı. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): ” (Yâ Fâtıma!) Siz ona ağlasanız da, ağlamasanız da, siz şehidi yerinden kaldırıncaya kadar melekler kanatlarıyle onu gölgelendirmekte devam ettiler” buyurdu.
Bu hadîsi rivayet etmekte Şu’be’ye, İbn Cureyc mutâbaat etmiş ve şöyle demiştir: Bana ibnu’l-Münkedir, bunu Câbir (radıyallahü anh)’den işittiğini haber verdi.
