1152 Abdullah ibn Mes’ûd (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Peygamber’in yanında bir adam anıldı ve bu adam sabaha kadar uykuya dalar; namaza kalkmaz denildi. Bunun üzerine Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): “Öyle ise onun kulağına şeytân bevletmiştir” buyurdu.
