1129 İbn Omer (radıyallahü anh) şöyle demiştir; Peygamber’in hayâtında birisi bir düş gördüğü zaman, o düşü Rasûlüllah’a hikâye ederdi. Ben de bir düş görmeyi ve onu Rasûlüllah’a arz etmeyi temenni ettim. O sırada ben taze bir gene idim ve Rasûlüllah zamanının âdeti üzere mescidde uyurdum. Derken ben de rüyâmda şöyle gördüm: İki melek beni yakaladılar ve beni ateşin (yani cehennemin) yanına götürdüler. Cehennem kuyu duvarı gibi yanları örülüp dürülmüş ve iki tane boynuzu vardı. Bir de gördüm ki, içinde kendilerini iyice tanıdığım bir takım insanlar var. Ben hemen Eûzu billahi mine’n-nâr (= Ben ateşten Allah’a sığınırım) demeğe başladım. İbn Omer dedi ki: Bu sırada bize başka bir melek kavuştu ve bana hitaben: Sen korkma, dedi.
