1048 Ebû Bekre (Nufey ibnu’l-Hâris -radıyallahü anh-) şöyle demiştir: Biz Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ın yanında idik. Derken güneş tutuldu. Peygamber, ridâsını ardından sürükleyerek kalktı ve mescide girdi. Biz de girdik. Bize güneş siyahlıktan sıyrılıncaya kadar iki rek’at namaz kıldırdı. Sonra: “Şübhesiz güneş ile ay hiçbir kimsenin ölümünden dolayı tutulmazlar. Siz bunların böyle tutulduklarını gördüğünüzde, başınıza gelen bu hâl açılıncaya kadar namaz kılın ve duâ edin” buyurdu.
