825 Âişe (r.anha) şöyle demiştir: Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), rukû’unda ve sucûdunda Subhâneke Allâhumme, Rabbena ve bi-hamdike, Allâhumme ığfir li (-Ey bizim Rabb’imiz olan Allah, seni kendi havl ve kuvvetimle değil, hamde lâyık olan tevfik ve hidâyetinle sana mahsûs olan hamd ile tesbîh ederim. Yâ Allah, bana mağfiret et) demeyi çokça yapardı.
Âişe: Peygamber bunu demekle Kur’ân’ın emrine imtisal ediyordu, dedi.
