577 Ebû Hazım, Sehl ibn Sa’d (radıyallahü anh)’den işitmiştir. O şöyle diyordu: Ailem içinde sahur yemeğini yerdim de sonra sabah namazını Rasûlüllah ile beraber kılmayı yetiştirebilmem için bana sür’atli davranış olurdu (yani, evimden çıkmakta acele ederdim).
