566 Ebû Mûsâ (radıyallahü anh) şöyle demiştir: Ben ve gemiden benimle gelmiş olan arkadaşlarım Bakîu Buthân’da konaklamıştık. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de Medine’de idi. Her gece yatsı namazı vaktinde Peygamber’in huzuruna bizimkilerden beş on kişilik bir cemâat nevbetle giderlerdi. Ben ve arkadaşlarım bir defasında Peygamber’i kendisine âid bir işle meşgul bulduk. Ondan dolayı namazı, gecenin yarısı oluncaya kadar geciktirdi. Sonra Peygamber çıktı ve cemâate namazı kıldırdı. Namazı bitirince, yanında hâzır olanlara:
“Gitmeye acele etmeyiniz. Sevininiz, insanlar içinde sizden başka bu saatte namaz kılan kimsenin bulunmaması -Allah’ın size hâss olan ni’metlerindendir -yahut da: Bu saatte sizden başka kimse namaz kılmadı-” buyurdu. Bu iki sözden hangisini buyurduğunu râvî Ebû Mûsâ bilmiyor. Yine Ebû Mûsâ: Bunun üzerine bizler yerimize döndük ve Rasûlüllah’tan bunu işitmiş olmamız sebebiyle sevinip ferahlandık, dedi.
