Ve Usmân ibn Affân: Kişinin, namaz kılar hâldeyken yüzyüze karşılanmasını kerîh görmüştür. (Buhârî der ki:) Bu ancak, namaz kılan, karşılayanla uğraşıp meşgul olduğu zaman mekruh olur. Amma namaz kılan, bu yüzyüze karşılayanla uğraşıp meşgul olmazsa (be’s yoktur). Çünkü Zeyd ibn Sabit: Ben namaz kılana yüzyüze karşılamayı kayırıp aldırmam, zîrâ kişi, diğer kişinin namazım kesmez, demiştir.
510 Bize Alî ibn Mushir, el-A’meş’ten; o da Müslim ibn Subayh’den; o da Mesrûk’tan şöyle tahdîs etti: Âişe’nin yanında: Namazı ne keser? Diye soruldu. Orada bulunanlar: Namazı köpek, eşek ve kadın keser, dediler. Bunun üzerine Âişe şöyle dedi: Yemîn olsun, sizler biz kadınları (namazı kesme hükmünde) köpekler (gibi) kıldınız. Yine yeminle söylerim, ben Peygamber’i, kendisi ile kıblesi arasında ve sedir üzerinde yatmış bulunduğum hâlde namaz kılar hâlde görmüşümdür. Bu vaziyette iken bana bir ihtiyâç hasıl olurdu da, oturup O’nun karşısına gelmemi istemediğim için, usulca sıyrılıp çıkardım.
Ve yine Alî ibn Mushir, el-A’meş’ten; o da İbrahim’den; o da el-Esved’den; o da Âişe’den isnâdıyle, bu hadîsin benzerini tahdîs etmiştir.
