79 Bize Hammâd ibn Usâme (201), Bureyd ibn Abdillah’tan; o da Ebû Musa (radıyallahü anh)’dan tahdîs etti. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:
“Allah’ın benim vâsıtamla gönderdiği hidâyet ve ilim, bol yağmura benzer. Bu yağmur kâh öyle bir toprağa düşer ki, onun bir kısmı suyu kabul eder ve çayır ile bol ot yetiştirir. Bir kısmı da kurak olur, suyu (üstünde) tutar da Allah onunla insanları fâidelendirir: Ondan hem kendileri içerler, hem de hayvanlarını suvarırlar, ekin ekerler. Bu yağmur diğer bir nevi’ toprağa daha isabet eder ki, düz ve kaypaktır; ne suyu üstünde tutar, ne çayır bitirir. Allah ‘in dinini anlayıp da Allah ‘ın benim vâsıtamla gönderdiği hidâyet ve ilimden faydalanan ve bunu bilip de başkasına bildiren kimse ile, bunu duyduğu vakit kibrinden başını bile kaldırmayan ve Allah’ın benimle gönderilen hidâyetini kabul etmeyen kimse böyledir”.
Ebû Abdillah Buhârî der ki: Ishâk ibn Ibrâhîm (238): “Ve kâne minhâ tâifetun kayyeleti’l-mâe ( O topraktan kimi suyu içen bir taifedir)” şeklinde söyledi. “Kaaa” üzerinde su durur olan arazî parçasıdır. “Safsaf” da dümdüz arazîdir.
