Onlara uzun ömür, mutlulukla dolu bir gelecek vaat ederken sevgili Dumuzi’sini hayal ediyordu. Ertesi sabah her birini ölmüş buluyorlardı İnanna’nın yatağında. O sırada kahraman Banda, hani şu ölüme terk edilen, sapasağlam döndü Unug-ki’ye.Utu’nun tohumundan olan Banda, ölümden dönmüştü Utu’nun lütfuyla. Mucize!
Mucize, diye bağırdı İnanna. Sevgili Dumuzi’m geri döndü bana!
Meskenine götürüp yıkayıp pakladı Banda’yı, püsküllü bir cübbe giydirip kuşağını bağladı. Dumuzi, aşkım! diye seslendi ona.
Çiçekler serpiştirilmiş yatağına davet etti. Banda sabaha sağ çıkınca, neşeyle haykırdı İnanna: Elime ölmeme gücü verildi, ölümsüzlük verme gücü bahşedildi bana! Sonra kendisine tanrıça denilmesine karar verdi İnanna, ölümsüzlük gücünü ima ediyordu.
