Bir gelin seçmek istiyorum, bir eş almaktır dileğim! Böyle diyordu Marduk, babası Enki’ye. Sözlerin beni memnun etti, dedi Enki, Marduk’a. Annen de çok sevinecek buna! Sözlerini hemen Ninki’ye yetiştirmesin diye elini kaldırıp işaret etti babasına Marduk. İyileştirip imdada yetişen gençlerden biri mi seçtiğin kız, diye sormaya başladı Enki. Adapa’nın soyundan o, Nibiru’dan değil, Dünya’dan, dedi Marduk yavaş bir fısıltıyla.
Şaşırmıştı Enki, söyleyecek söz bulamadı; ardından kontrolünü kaybedip şu sözleri haykırdı: Bir Nibiru prensi, ardıllık hakkına sahip bir ilk oğul mu evlenecek bir Dünyalıyla? Dünyalı değil, senin soyundan biri, dedi Marduk ona. Göğe alınan Enki-Me’nin bir kızıdır o, Sarpanit‘tir adı! Enki derhal eşi Ninki’yi çağırttı; Marduk’un anlattıklarını ona aktardı.
Marduk yüreğinin arzusunu anasına, Ninki’ye de tekrarladı ve şöyle dedi: Enki-Me benimle yolculuk ederken ve ben ona gökleri ve Dünya’yı öğretirken, bir zamanlar babamın demiş olduğu bir şeye kendi gözlerimle tanık oldum. Bu gezegende bir ilkel varlığı, bize benzeyecek bir varlığı oluşturduk adım adım. Suretimizde ve benzeyişimizdedir uygar Dünyalı, yalnızca uzun ömrü eksik!
Enkime’nin kızlarından birine kapıldım, onunla evlenmek isterim! Ninki oğlunun sözleri üstünde düşündü. Peki ya o genç kız, o senin bakışına karşılık verdi mi? Böyle sordu Marduk’a. Elbette verdi, dedi Marduk anasına. Tartışılması gereken mesele o değil, dedi Enki sesini yükselterek. Oğlumuz bunu yapacak olursa, eşiyle asla Nibiru’ya gidemeyecek; Nibiru’daki prenslik haklarından sonsuza dek vazgeçecek!
