Ruhum beni terk ettiğinde nehir yoluyla taşıyın beni doğduğum yere. Ve yüzümü Güneş’e çevirip beni gömün öyle. Titi çığlık attı yaralı bir hayvan gibi; Adapa’nın yanı başına çöktü diz üstü. Adapa’nın iki oğlu, Ka-in ve Sati onun cesedini bir beze sardılar. Titi’nin gösterdiği yere, nehrin kıyısındaki bir mağarayagömdüler Adapa’yı. Doksan üçüncü şarın tam ortasında doğmuştu Adapa, yüz sekizinci şarın (388.800. yıl) sonunda öldü.
Bir Dünyalı için uzundu sürdüğü yaşam; Enki’nin yaşam devresine sahip değildi. Adapa gömüldükten sonra, Ka-in vedalaştı anası ve kardeşiyle. Ninurta geri götürdü onu gök kuşuyla gezginciler diyarına.Uzak bir diyarda doğmuştu Ka-in’in oğulları ve kızları. Onlar için bir şehir kurmuştu ve tam inşa etmekteyken düşüp bir taş onu öldürdü. Edin’de Lu-Mah Anunnakiler için ustabaşı olarak çalışıyordu, Lu-mah’ın (Lemek) günlerinde Marduk ve İgigiler evlenmeye başladılar Dünyalılarla!
Bu tabletde, bize anlatılan Nuh tufanı olayı anlatılıyor. Buzul çağının sonları, buzullar eriyor ve sular yükseliyor. Tufan başlayacak. Hepimizin sorduğu şu sorunun açık cevabı buradadır. Bir gemiye bütün canlılar nasıl sığmıştır.? Bu akla ve mantığa ayrkırı bir durumdur.
İşte bu tablette, Annunakiler tufandan önce, bütün canlıların “GENLERİNİ TOPLUYORLAR“..! Uzay gemisi ile dünyadan ayrılıp tufan sonrasında gelip canlıları genler ile tekrar çoğaltıyorlar.
