Yenidoğan ağlamaya başladı; Ninmah onu koynuna bastırdı. Meme verdi ona, oğlanı emzirmeye başladı. Kusursuzu elde ettik, diyordu neşeyle Ningişzidda. Enki kız kardeşine baktı; Ninmah ve bir varlık değildi gördüğü, bir ana oğuldu. Ona bir ad verecek misin? diye sordu Enki. O bir yaratık değil, bir varlık. Ninmah elini yenidoğanın bedenine götürüp onun koyu kırmızı renkli cildini okşadı parmaklarıyla.ADAMU diyeceğim ona, dedi Ninmah. Dünya’nın çamuru gibi olan anlamına, adı bu olacak.
Yenidoğan Adamu için bir beşik yaptılar; Yaşam Evi’nin bir köşesine koydular onu. İlkel işçi için bir modeli sonunda elde ettik, dedi Enki. Şimdi bir işçiler ordusuna ihtiyaç var. Ningişzidda böyle hatırlattı büyüklerine. Gerçekten bir model olacak o; ilk doğan çocuk muamelesi görecek, onu güç işlerden koruyacağız; yalnızca onun özü olacak kalıbımız. Enki böyle dedi; onun hükmü Ninmah’ı pek sevindirdi.
