Enki mesele üstünde düşünüyor; her bir adımda ve karışımda ne yapıldığını inceliyordu. Deneyip değiştirdiğimiz her şey içinde tek bir şeyi değiştirmedik, diyordu Ninmah’a. Döllenmiş yumurtayı hep Dünya dişisinin rahmine geri koyduk. Geriye kalan engel bu olmasın sakın, diyordu Enki. Ninmah Enki’ye bir bakış attı; şaşkınlık içinde bakakaldı. Ne demektesin sen, diyerek bir yanıt istedi ondan.
Doğuran rahimden söz ediyorum, diyerek yanıtladı Enki onu. Döllenen yumurtayı besleyen, doğuma dek taşıyandan. Suretimizde ve benzeyişimizde olacaksa, bir Anunnaki rahmi gerekiyor olmasın? Yaşam evinde sessizlik vardı; Enki’nin söyledikleri daha önce hiç işitilmemiş sözlerdi. Birbirlerine baktılar; birbirlerinin kafasından ne geçtiğini düşünüyorlardı.
