Enlil derhal Enki’yi çağırttı; Enlil, Ninurta’yı huzuruna çağırttı. Gözlerim neler görmekte! Bu şey bana karşı mı yapılıyor? Enlil onlara soruyordu: Bu düşmanlığı başlatan kim? Anunnakiler birbirlerine destek çıktı: Düşmanlığı hepimiz birden ilan ettik. İşimiz çok ağırdır, çektiklerimiz aşırıdır, çok büyüktür rahatsızlığımız. Böyle dediler Enlil’e. Enlil olan bitenin sözlerini Anu’ya ışınladı.
Enlil neyle suçlanmakta, diye sordu Anu. Rahatsızlığın sebebi Enlil değil, çalışmak; diyordu Enki, Anu’ya. Ağıt yakıyorlar, her gün şikayetlerini duymaktayız. Altın çıkartmalı, diyordu Anu. Çalışma devam etmeli. Ennugi‘yi serbest bırakın da uzlaşalım, dedi Enlil düşmanlık eden Anunnakilere. Ennugi salındı; önderlere gelip şunları söyledi. Dünya’nın ısısı arttığından beri, bu güç iş artık acı verir oldu, çekilmez oldu.
İzin verin de isyan edenler Nibiru’ya dönsün, yerlerine yenileri gelsin, dedi Ninurta. Belki yeni araç gereçler yapabilir, Anunnaki kahramanlarının tünellerden kurtulmasını sağlarsın ha, dedi Enlil, Enki’ye. Oğlum Ningişzidda’yı çağırtalım da gelsin, ona danışmak istiyorum, diyerek yanıtladı Enki. Ningişzidda’yı yaşam evinden çağırıp getirttiler. Enki ile biraraya gelip konuştular, aralarında tartıştılar.
