3575- Bize Muhammed b. Hatim b. Meyraun rivâyet etti.
(Dedi ki): Bize Behz rivâyet etti. H.
Bana Muhammed b. Kafi de rivâyet etti.
(Dedi ki): Bize Efoû’n-Nadr Hâşim b. Kasım rivâyet eyledi. Behz ile Hâşim ikisi birden demişler ki: Bize Süleyman b. Muğira, Sabit’ten, o da Enes’den naklen rivâyet eyledi.
Bu hadîs Behz’indir.
(Dedi ki): Zeyneb’in iddeti bitince Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Zeyd’e:
«Onu bana İste!» buyurmuş. Zeyd gitmiş. Zeyneb’e vardığında onu hamurunu mayalarken bulmuş. Zeyd Şöyle dedi: Zeyneb’i görünce kalbınıde büyüdü. Hattâ Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisini istedi diye yüzüne bile bakamadım da ona sırtımı çevirdim. Ve ters döndüm Sonra:
— Yâ Zeynebî (Beni) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) seni istemeye gönderdi, dedim. Zeyneb:
— Rabbimden emir almadıkça ben hir şey yapamam, diyerek kalktı namazgahına gitti ve Kur’ân indi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) gelerek Zeyneb’in yanına izinsiz girdi. Vallahi öyle halimizi gördüm ki, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) güneş yükseldiği zaman bîze ekmek ve et yedirdi. Müteakiben halk dışarı çıktı. Yemekten sonra evde birkaç kişi kalmış konuşuyorlardı. Derken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de çıktı. Ben kendisini takib ettim. Kadınlarının hücrelerini dolaşarak onlara selâm veriyor, onlar da kendisine:
— Ya Resûlallah! Aileni nasıl buldun? diye soruyorlardı. Bilmiyorum cemâatin evden çıktıklarını ben mi ona haber verdim; yoksa o mu bana haber verdi. Bunun üzerine giderek eve girdi. Ben de onunla beraber girmek üzere gittim. Ama benimle kendi arasına perde çekti ve tesettür âyeti indi. Halka (bu âyetlerde) alabildiğine vaz edildi.
İbn Râfi’ kendi hadîsinde: «Allah hakkı söylemekten utanmaz» âyet-i kerîmesine kadar şu âyeti ziyade etti:
«Peygamberin hanelerine girmeyin! Meğer ki size pişmesini beklememek şartıyle yemeğe kalmaya izin verilmiş ola.»
