Antlaşma Sandığı RAB’bin Tapınağı’na taşındıktan sonra Davut’un orada görevlendirdiği ezgiciler şunlardır. Bunlar Süleyman Yeruşalim’de RAB’bin Tapınağı’nı kurana dek Buluşma Çadırı’nda ezgi okuyarak hizmet eder, belirlenmiş kurallar uyarınca görevlerini yerine getirirlerdi.
Oğullarıyla birlikte görev yapan kişiler şunlardır:
Kehatoğulları’ndan: Ezgici Heman. Heman, İsrail oğlu Levi oğlu Kehat oğlu Yishar oğlu Korah oğlu Evyasaf oğlu Assir oğlu Tahat oğlu Sefanya oğlu Azarya oğlu Yoel oğlu Elkana oğlu Amasay oğlu Mahat oğlu Elkana oğlu Suf oğlu Toah oğlu Eliel oğlu Yeroham oğlu Elkana oğlu Samuel oğlu Yoel’in oğluydu.
Heman’ın sağ yanında görev yapan akrabası Asaf. Asaf, Levi oğlu Gerşon oğlu Yahat oğlu Şimi oğlu Zimma oğlu Etan oğlu Adaya oğlu Zerah oğlu Etni oğlu Malkiya oğlu Baaseya oğlu Mikael oğlu Şima oğlu Berekya’nın oğluydu.
Heman’ın solunda görev yapan kardeşleri Merarioğulları’ndan: Etan. Etan, Levi oğlu Merari oğlu Muşi oğlu Mahli oğlu Şemer oğlu Bani oğlu Amsi oğlu Hilkiya oğlu Amatsya oğlu Haşavya oğlu Malluk oğlu Avdi oğlu Kiyşi’nin oğluydu.
Bunların Levili akrabaları, çadırın, Tanrı’nın Tapınağı’nın bütün görevlerini yerine getirmek üzere atandılar. Ancak, Tanrı kulu Musa’nın buyruğu uyarınca, yakmalık sunu sunağında ve buhur sunağında sunu sunanlar Harun’la oğullarıydı. En Kutsal Yer’de yapılan hizmetlerden ve İsrailliler’in bağışlanması için sunulan kurbanlardan onlar sorumluydu.
Harun’un Soyu
Harunoğulları şunlardır: Harun’un oğlu Elazar, onun oğlu Pinehas, onun oğlu Avişua, onun oğlu Bukki, onun oğlu Uzzi, onun oğlu Zerahya, onun oğlu Merayot, onun oğlu Amarya, onun oğlu Ahituv, onun oğlu Sadok, onun oğlu Ahimaas.
Levililer’in Yaşadığı Kentler
İlk kurayı çeken Kehat boyundan Harunoğulları’nın sınırlarına göre yerleşim yerleri şunlardır: Yahuda topraklarındaki Hevron’la çevresindeki otlaklar onlara verildi. Kentin tarlalarıyla köyleri ise Yefunne oğlu Kalev’e verildi.
Sığınak kent seçilen Hevron, Livna, Yattir, Eştemoa, Hilen, Devir, Aşan, Yutta, Beytşemeş kentleriyle bunların otlakları Harunoğulları’na verildi. Benyamin oymağından da Givon, Geva, Alemet, Anatot ve bunların otlakları verildi. Kehat boylarına verilen bu kentlerin toplam sayısı on üçtü.
Geri kalan Kehatoğulları’na Manaşşe oymağının yarısına ait boylardan alınan on kent kurayla verildi.
Gerşonoğulları’na boy sayısına göre İssakar, Aşer, Naftali ve Başan’daki Manaşşe oymağından alınan on üç kent verildi.
Merarioğulları’na boy sayısına göre Ruben, Gad ve Zevulun oymaklarından alınan on iki kent kurayla verildi.
İsrailliler bu kentleri otlaklarıyla birlikte Levililer’e verdiler. Yahuda, Şimon, Benyamin oymaklarından alınan ve yukarıda adları sayılan kentler kurayla verildi.
Kehat boyundan bazı ailelere Efrayim oymağından alınan kentler verildi. Efrayim dağlık bölgesinde sığınak kent seçilen Şekem, Gezer, Yokmoam, Beythoron, Ayalon, Gat-Rimmon ve bunların otlakları verildi.
İsrailliler Manaşşe oymağının yarısından alınan Aner, Bilam ve bunların otlaklarını Kehat boyunun öbür ailelerine verdiler.
Aşağıdaki kentler Gerşonoğulları’na verildi: Manaşşe oymağının yarısına ait Başan’daki Golan, Aştarot ve bunların otlakları.
İssakar oymağından Kedeş, Daverat, Ramot, Anem ve bunların otlakları.
Aşer oymağından Maşal, Avdon, Hukok, Rehov ve bunların otlakları.
Naftali oymağından Celile’deki Kedeş, Hammon, Kiryatayim ve bunların otlakları.
Merarioğulları’na –geri kalan Levililer’e– aşağıdaki kentler verildi:
Zevulun oymağından Rimmono, Tavor ve bunların otlakları.
Ruben oymağından Eriha’nın ötesinde, Şeria Irmağı’nın doğusundaki kırda bulunan Beser, Yahsa, Kedemot, Mefaat ve bunların otlakları.
Gad oymağından Gilat’taki Ramot, Mahanayim, Heşbon, Yazer ve bunların otlakları.
